Siostry Konarskiego

Mirosław Jerzy Konarski właściciel Konarzyn posiadał trzy siostry i braci Stanisława, Kazimierza i Samuela. 

1. Ermunda Teresa Konarska wyszła za 

Reinholda Heidensteina

Prawnik, historyk, kronikarz, dyplomata, sekretarz kancelarii królów polskich. Urodził się w osiedlonej w ówczesnych Prusach Książęcych niemieckiej rodzinie mieszczańskiej. Studiował od 1566 roku na uniwersytecie w Królewcu, od 1571 roku na uniwersytecie w Wittenberdze, a od 1577 na wydziale prawa uniwersytetu w Padwie. Potem podróżował po Włoszech i Francji. Po powrocie do Polski powołany został w Grodnie na stanowisko sekretarza kancelarii królewskiej Stefana Batorego. Pracował jako królewski dyplomata. Pracował też nad kroniką wojny polsko-moskiewskiej 1578-1582 pt. De bello Moscovitico commentatorium libri sex wydanej w Polsce w Krakowie w 1584 roku.

Po śmierci Batorego pracował nadal, wraz z Zamoyskim, w kancelarii nowego króla Zygmunta III Wazy. Po śmierci kanclerza Zamoyskiego współpraca Heidensteina z jego następcą Maciejem Pstrokońskim uległa znacznemu ograniczeniu: wyjechał ze stolicy i pozostawał głównie w swoich majątkach na Pomorzu. Pod koniec życia chorował, m.in. tracąc wzrok. Pochowany został początkowo w ufundowanym przez siebie w latach 1614 i 1616 kościele parafialnym w Sulęczynie po miesiącu jednak (4 lutego 1621) jego zwłoki przeniesiono do opactwa cystersów w Oliwie. Epitafium na jego wspólnym z żoną grobie głosi:

"Poświęcone Bogu Najlepszemu i Wielkiemu. Moją ojczyzną są Prusy: Ojcem Heidenstein. Zrodziła mnie Anna Krokowna w mroźnych stronach. Miłą w Domu Sulęczynów, ukochaną przeze mnie żoną, z domu Konarską była droga Erdmunda; Ona to, po trzykroć małżeńskiej miłości owoce płci żeńskiej i syna wydała. Po Ziemi Ojczystej, kraina niemiecka i włoska a potem Galii udzielały mi nauk. Czy tym to przypodobałem się królowi Stefanowi i królowi Zygmuntowi: może późniejsi potomni dowiedzą się. Młody wiek jeszcze nie pokrył zarostem policzków, a już znał mnie dwór Stefana. Zostałem tam wprowadzony, gdy działy się wielkie sprawy królestw i również jako mówca ogłaszałem publiczne zarządzenia. Istnieją także pomniki talentu, które pozostawiłem dość liczne, lecz jak liczne, niech to zaniesie wieść. Napisaliśmy o złamaniu nieujarzmionych wrogów Moskali i dzieje Polski spisałem po łacinie. Pośród smutków, radości, prac, pośród nagród za nie, śmierć skrycie nadeszła i szybko. Czymże jest życie? Czyż nie obrazem przemijającego cienia? Proszę, o Chryste, aby tylko Tobie się podobało."

2. Helena Konarska wyszła za

 Andrzeja Łaszewskiego h. Grzymała

syna Jerzego i Jadwigi Smuszewskiej, wdowy po dwóch mężach, Janie Przysieckim i Janie Lipskim. Ta Jadwiga, dziedziczka wsi Srebrne Górki w 1617 roku dała tamtejszemu proboszczowi staw położony koło Plebanii. Miejscowość Srebrne i część Królikowa w 1618 roku sprzedała je za 19.500 zł Janowi i Adamowi Smuszewskim. Nie żyła już w r. 1619 . Andrzej Łaszewski w Słupowie we dworze Doroty Niemojewskiej postrzelił w 1618 roku Wojciecha Chrząstowskiego, któremu musiano uciąc nogę. Pierwszą żoną jego była Jadwiga Lipska, drugą Helena Konarska, córka Michała, wojewody pomorskiego, starosty białoborskiego, i Doroty Rembowskiej. Stąd też z żoną otrzymał 20 V 1623 roku w dożywocie starostwo białoborskie (baldenburskiej) i wydzierżawił też kilka wsi z tej królewszczyzny Piotrowi Racięskiemu. Był współdziedzicem z bratem Feliksem w Wierzchucinie Pańskim, zapisał bratu wyderkafem 7.000 zł na swej części, ten zaś scedował to bratowej, Helenie z Konarzyny. Oboje małżonkowie w 1638 roku zobowiązali się pod zakładem 4.000 zł otrzymania prawem emfiteutycznym dzierżawę białoborską (prawo emfiteutyczne na lat 30 uzyskali oboje 22 IV 1638 r.). Zobowiązali się doprowadzić majątek do porządku, odrestaurować i odbudować . Będąc już wdową, Helena otrzymała 8 VIII 1640 r. zezwolenie na wydzierżawienie starostwa białoborskiego Janowi Wulffowi (Czaplewski). Żyła jeszcze w roku 1645. Mieli dwie córki, Konstancję i Teresę. 

3. Katarzyna Konarska wyszła za 

Andrzeja Boumana-Zaleskiego h. Godziemba 

syna Seweryna Zaleskiego i Anny Stemberg Kostczanc. Andrzej był miecznikiem ziem pruskich. Bardzo dużo podróżował i długo przebywał w odległych krajach. Między innymi mieszkał w Nyderlandzie w Anglii z poselstwa króla Zygmunta III Wazy. Gdy powrócił do Ojczyzny poślubił Katarzynę Konarską z Konarzyn, wojewodziankę pomorską. Mieli jedną córkę wydaną za pana Galemskiego na Domysławiu ze Szłuchowa na Królewczyźnie.

 Krzysztof Tyborski

ktyborski@wp.pl