Józef Sędzicki

Józef Sędzicki
(fot. w zbiorach
autorów książki)

Józef Sędzicki
Urodził się 25 października 1895 roku koło Starej Kiszewy w powiecie kościerskim. Był synem Pawła i Józefiny. W dniu 25 września 1909 roku ukończył powszechną szkołę ludową, do której uczęszczał od 1 lipca 1903 roku. Później pracował jako rolnik. Do armii niemieckiej trafił 21 września 1916 roku. Jego pierwszą jednostką był baon zapasowy 21 pułku piechoty. Od 26 czerwca 1917 roku służył na froncie w kolumnie taborów nr 753. Po krótkim leczeniu szpitalnym (kwiecień/maj 1918 roku) znalazł się w dyonie zapasowym taborów nr 17. W okresie od 7 sierpnia do 22 listopada 1918 roku służył w szpitalu końskim nr 1165. Na froncie przebywał do listopada 1918 roku. W Wojsku Polskim służył od 27 października do 30 grudnia 1920 roku w 8 batalionie wartowniczym w Grudziądzu. Do Straży Celnej został przyjęty 15 maja 1921 roku. Ukończył 2 Kurs Szkoły Straży Celnej w Wieleniu, którego słuchaczem był od 17 maja 1921 roku do sierpnia 1921 roku. Od 13 do 17 sierpnia 1921 roku był konwojentem pociągów tranzytowych Urzędu Celnego, po czym od 18 sierpnia 1921 roku do 14 września 1922 roku zatrudniony został w Urzędzie Celnym w Tczewie. Dnia 7 stycznia 1925 roku rozpoczął służbę w placówce w Ciecholewach. W okresie tworzenia Straży Granicznej z dniem 1 października 1928 roku został przyjęty do tej formacji, a od 1 października 1928 roku znalazł się w Placówce I linii Konarzyny Komisariatu SG Zielona Chocina. Dnia 11 lutego 1929 roku został słuchaczem Centralnej Szkoły Straży Granicznej, edukację ukończył 18 lipca 1929 roku. Mimo że od 1927 roku pisał prośby o zezwolenie na zawarcie związku małżeńskiego, takowej zgody nie otrzymywał. W końcu po kilku latach starań przełożeni ulegli i 22 września 1929 roku Józef Sędzicki ożenił się z panną z Konarzyn, Anną Binkówną (córką Leona i Julii z domu Zeitel). Uzyskał przeniesienie do Inspektoratu Okręgowego Gdynia, gdzie rozpoczął służbę w komisariacie i w placówce w Helu. Ostatecznie został dowódcą Placówki II linii Hel. Po klęsce wrześniowej schronił się u teściów w Konarzynach, niestety został wkrótce w dramatycznych okolicznościach, na oczach syna, zatrzymany przez niejakiego Schwarza i aresztowany. Do domu nie powrócił, zginął w KL Stutthof.

Na podstawie książki "Konarzyny. Nadgraniczna twierdza polskości". Krzysztof Tyborski. Andrzej Szutowicz"