HANS JÜRGEN JOHANN GEORG VON KLEIST-RETZOW

O najdawniejszych dziejach Konarzyn wiemy już dużo. To głównie dzięki

pracy dr.Mariana Frydy, który między innymi w książce: " Wieś pomorska w pierwszym okresie panowania pruskiego na przykładzie klucza gemelskiego w powiecie człuchowskim (1772-1830)" , opisuje byłych właścicieli Konarzyn. 

Od lat staram się znaleźć coś odkrywczego w historii Konarzyn. Coś czym historycy dotąd się jeszcze nie zajmowali. Dużo czasu poświęciłem szukając informacji o von Joeden- Koniecpolski. Otóż około 1830 r. dobra w Konarzynach zostają sprzedane przez rodzinę Skórzewskich Janowi Leberecht Karolowi von Joeden- Koniecpolski. W końcu nic nie ustaliłem, ale przy tej okazji znalazłem informację o następnym właścicielu Konarzyn, któremu poświęciłem ten wpis. Postać Hansa Jürgena Johanna Georga von Kleista-Retzowa jest znana i można o nim poczytać w zagranicznej Wikipedii. Jednak ustalenie, że to właśnie on był włodarzem Konarzyn nie było łatwe. Nazwisko Kleist było bardzo pospolite w ówczesnych dziejach świata, więc to było także powodem trudnych poszukiwań. Paradoksalnie kolejnym utrudnieniem była wskazówka jaką w 1905 r. opublikował Konstanty Kościński pisząc, że w 1834 roku Konarzyny kupuje Jan Jerzy Kleist. 

Hans Jürgen Johann Georg von Kleist-Retzow 

Urodzony 26 stycznia 1771 w Tychowie jako Johann Georg von Kleist, zmarł 13 marca 1844 roku w Kieckow. Właściciel ziemskim, pruski Landrant i polityk, Erbküchenmeister Pomorza. Był najmłodszym synem Petera Christiana von Kleista (1727-1777) i Marii Charlotte von Retzow, córką generała Friedricha von Retzow Wolfa.

Zgodnie z ostatnią wolą jego babci kontynuował nazwę szlachetnego rodu Retzow. 

W 1786 roku rozpoczął karierę wojskową jako kadet w 12 Pułku Dragonów. Dwa lata później został podchorążym a w 1790 r. podporucznikiem (Secondeleutnant). Z powodu śmierci matki porzuca wojsko aby zarządzać odziedziczonymi majątkami Tychowo i Krosinko. Od 1795 r. do 1837 r. angażował się społecznie i politycznie, był między innymi Landrantem Białogardu i zasiadał w komisji egzaminacyjnej dla rzemieślników. Po wojnach wyzwoleńczych, został odznaczony Żelaznym Krzyżem za wspieranie wojska pruskiego. 

Na swoich majątkach: Möthlow, Tychowo, Kikowo, Krosinko i Duże Konarzynyprowadził intensywną produkcję zbóż. Przez długi czas był jednym z największych sprzedawców nasion żyta.

Joanita

Był Joanitą. Dodatkowo przypomnę, że do tego zakonu należał także von Petersdorff z Żychc.

Joanici czyli- Baliwat Brandenburski, nazwa pełna Baliwat Brandenburski Rycerskiego Zakonu Szpitalników św. Jana Jerozolimskiego (niem. Balley Brandenburg des Ritterlichen Ordens St. Johannis vom Spital zu Jerusalem), zw. Zakon Joannitów (niem. Johanniterorden) – zakon rycerski, protestancka (luterańska) gałąź katolickiego Zakonu Świętego Jana Jerozolimskiego (zw. joannitami lub kawalerami maltańskimi), która oddzielona została w XVI wieku podczas reformacji. 

Żony i dzieci

Był żonaty trzy razy. W 1791 jego żoną została Henriette Auguste von Blanckenburg (1771-1803) mieli  trzech synów, a dwie córki zmarły przedwcześnie. Jego drugie małżeństwo w 1804 roku było z Marią Wilhelmine Henriette von Wussow (1776-1810), małżeństwo pozostało bezdzietne. Z trzeciego małżeństwa w 1814 r. z Auguste von Borcke, zrodził się syn Hans Hugo von Kleist-Retzow.

Krewny Otto von Bismarck

Siostrą Hansa była  Charlotte Albertine Wilhelmine von Kleist. Charlotte z  Franzem Johannem Ulrichem von Puttkamer miała syna Heinricha Ernsta von Puttkamer. Heinrich z Luitgard Agnes von Glasenapp miał córkę Johanne Friederike Charlotte Dorothea Eleonore von Puttkamer, która została żoną Otto Bismarcka

Podsumowując : siostra Hansa była babcią żony Bismarcka. Na zdjęciach Johanne i Otto Bismarck

Hans ok. 10 lat  przed swoją śmiercią nabywa Konarzyny i przekazuje je swojemu synowi Hansowi Augustowi von Kleist-Retzow. Ten z kolei sprzedaje Konarzyny Casperowi Piwonce

Krzysztof Tyborski

e-mail ktyborski@wp.pl