Josef Rudnick – przedsiębiorca, polityk i budowniczy mostów między Niemcami a Polską

 Josef Rudnick – przedsiębiorca, polityk i budowniczy mostów między Niemcami a Polską

Karolina Joachimczyk

Osorya-3-14-2024.pdf

Czytasz tę historię dzięki Stowarzyszeniu Historycznemu "Osorya", które można wesprzeć, przekazując 1,5% podatku lub darowiznę. KRS 0000829823. Nr naszego konta: Stowarzyszenie Historyczne „Osorya” 78 9321 0001 0023 9019 2000 0010.

Josef (Józef) Rudnick urodził się 25 maja 1917 r. w Żychcach (ówcześnie Sichts) jako syn Walerii Rudnickiej z domu Ciemińskiej i Tomasza Rud‑ nicka, katolickiej rodziny głęboko związanej z wiarą i tradycją. Dorastał w Wałczu (niem. Deutsch Krone), gdzie od najmłodszych lat angażował się w działalność kato‑ lickich organizacji młodzieżowych. W latach 1935–1936, mimo represji ze strony nazistowskich władz, założył lokalną grupę młodych katolików, co doprowadziło do przesłuchań przez Gestapo i przeszukania jego domu. Mimo trudnych warunków politycznych, Rudnick od wczesnych lat wykazywał ogromną odwagę i zaanga‑ żowanie w wartości, które ukształtowały jego później‑ sze życie. Po II wojnie światowej, kiedy jego rodzinne miasto zostało przyłączone do Polski, Rudnick, jak wielu in‑ nych Niemców, został wysiedlony i zmuszony do roz‑ poczęcia nowego życia. Nie jest przy tym wiadome, czy utożsamiał się bardziej z Polską, czy z Niemcami, nie ma jednak wątpliwości, że pochodził z katolickiej rodziny, co odróżniało go od większości ewangelickich prze‑ siedleńców. W 1945 r. osiedlił się w Rheine (od 1949 r. )Niemcy Zachodnie), gdzie rozpoczął pracę w administracji miejskiej, kierując urzędem ds. młodzieży. Jego ambicje nie sięgały tylko stanowiska urzędnika i wkrót‑ ce Rudnick skupił się na przedsiębiorczości. W 1950 r. założył firmę odzieżową, która stała się jednym z czołowych producentów koszul i bluzek w Niemczech, za‑ trudniając około 1500 pracowników. Swoją działalność gospodarczą prowadził z silnym poczuciem odpowie‑ dzialności społecznej, szczególnie wobec wysiedleńców z Europy Środkowo‑Wschodniej, którzy, podobnie jak on, zostali zmuszeni do opuszczenia rodzinnych stron Starał się łączyć obowiązki przedsiębiorcy z krzewie‑ niem kultury, rozwoju duchowego oraz współpracy ponad podziałami. Oprócz kariery biznesowej, Rudnick aktywnie uczestniczył w odbudowie demokratycznych struktur w Niemczech po wojnie. Był współzałożycielem lokalnej komórki partii politycznej CDU (Unii Chrześcijańsko‑Demokratycznej) w powiecie Steinfurt oraz jej młodzieżowej organizacji, Junge Union. W latach 1949–1953 zasiadał w radzie miejskiej miasta Rheine, a przez prawie 30 lat był członkiem zarządu CDU w po‑ wiecie. Jego działalność polityczna nie ograniczała się do lokalnych spraw – Rudnick był także zaangażowany w budowanie komunikacji między Niemcami Zachodni‑ mi a komunistyczną Europą Wschodnią, w szczególności Polską. Już w latach 60. Rudnick nawiązał współpracę z fabrykami tekstylnymi w Europie Wschodniej, w tym z łódzką firm Wólczanka, co było rzadkością ze wzglę‑ du na podziały polityczne (komunizm bloku wschod‑ niego) i wciąż żywe wspomnienia wojenne. Jego za‑ angażowanie w sprawy polskie nie ograniczało się jednak tylko do biznesu. Był aktywnym orędownikiem wsparcia Kościoła katolickiego w Polsce, szczególnie w trudnych czasach stanu wojennego na początku lat 80. Rudnick organizował transporty humanitarne do Polski, dostarczając żywność i inne niezbędne arty‑ kuły, a także wspierał budowę Kościoła Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Łodzi oraz klaszto‑ ru karmelitanek. Za swoje zasługi na rzecz pojednania polsko‑ ‑niemieckiego oraz pomoc humanitarną, Rudnick był wielokrotnie odznaczany. W 1987 r., jako jeden z pierwszych zagranicznych przedsiębiorców, otrzymał Złoty Krzyż Zasługi Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. W 1993  r. został uhonorowany Wielkim Krzyżem Za‑ sługi Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec oraz Orderem Zasługi Kraju Związkowego Nadrenia Północna‑Westfalia. Otrzymał również Medal Ludwiga Erharda za wkład w rozwój społecznej gospodarki rynkowej. W 2002 r. papież Jan Paweł II wyróżnił go Medalem Pamiątkowym za jego zaangażowanie na rzecz Kościoła w Polsce. Josef Rudnick zmarł 14 lipca 2009 r., zaledwie cztery tygodnie po śmierci swojej żony. Został pochowany na katolickim cmentarzu Königsesch w Rheine. Pozostawił po sobie nie tylko dziedzictwo gospodarcze, ale także przykład człowieka, który przez całe życie dążył do po‑ jednania i współpracy między narodami, kierując się głębokimi wartościami moralnymi i katolickimi.